Zoetzuur van Ananas

Een zoetzuur van ananas met pepers; dat moet wel lekker zijn. Uit Vietnam ken ik een ‘borrelhapje’ dat bestaat uit verse stukjes ananas met als dip chilipoeder met wat zout. De hitte van de peper wordt door de zoete ananas onderdrukt, waardoor de hitte later komt als smaak. Heerlijk is dat. Dit bijgerecht is perfect bij een uitgebreide rijsttafel of bij een varkensvleesgerecht, zoals bijvoorbeeld dit simpele geruld gehakt recept uit Bali.

Ik gebruik trouwens een blik ananas van 567 gram met een uitlekgewicht van 340 gram (zo staat het erop). Met deze hoeveelheid is de verhouding met de rest van het recept goed, vind ik.

Dit recept is voor een grote pot waar je zeker met 8 mensen van kan eten (als bijgerecht). Het is klaar in 20 minuten.


Zoetzuur van ananas #421 uit Beb Vuyk’s Groot Indonesisch Kookboek, pagina 342.

Ingrediënten

  • 1 blik ananasstukjes
  • 2 eetlepels olie
  • 1 dl water
  • 6 eetlepels azijn

Kruiden

  • 2 eetlepels Javaanse suiker
  • 3 eetlepels gesnipperde uien
  • 3 ontpitte lomboks
  • 1/2 theelepel ketoembar
  • mespuntje djinten
  • 1 stukje pijpkaneel van +/- 3 cm
  • 6 kruidnagels
  • 4 peperkorrels
  1. Laat de ananas uitlekken.
  2. Kook de suiker op met 1 dl water en zeef haar.
  3. Fruit de uien in de olie, voeg als ze slap geworden zijn de ketoembar en de djinten, de kruidnagels, het pijpje kaneel en de peperkorrels aan toe.
  4. Doe er dan het ananasvocht bij en de azijn.
  5. Roer de stukjes ananas er doorheen.
  6. Proef of het gerecht zuur genoeg is. De ene suikerstroop is zoeter dan de andere en ook bevat het ene merk ananas meer vocht dan een ander soort. Gebruik zo nodig alleen de helft van het ananassap.
  7. Laat het zuur enige dagen staan alvorens het te eten.

Met meer azijn bereid is het lang houdbaar. Het restant van deze zoetzuur kan gebruikt worden om bv jus van varkensvlees af te maken of bij de bereiding van rode kool.


Wie het recept goed leest, ziet dat Beb in de beschrijving vergeet om te vertellen wat er gebeuren moet met de chili pepers (de lomboks). Ik denk dat ze meegebakken moeten worden met de uien en doe dat dan ook. Ik gebruik appelazijn, omdat me dat lekker lijkt bij ananas.

Maar eerst zet ik het suikerwater op. Ik zeef het water niet als het klaar is, zoals Beb beschrijft. Ik zou ook niet precies weten waarom. Ik heb wel eens in mijn Javaanse suiker een paar bijen gevonden. Misschien bedoelt Beb dat.

Ondertussen bak ik de uien en voeg daarbij ketoembar, djinten, kruidnagels, het pijpje kaneel en de peperkorrels.

Als alles slap ik giet ik al het ananasvocht en de ananas in stukjes erbij en roer het door. Ik proef dat de balans prima is. Het moet echt zoetzuur zijn; bijna net zo zoet als zuur dus. Ik ga deze zoetzuur van ananas een paar dagen laten staan en dan uitgebreid proeven! Ik zal hier vertellen wat ik er van vind.

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *