Erwtensoep met sambal

Mijn Indo vader at soms met ‘rare’ combinaties. Zoals pannenkoeken met sambal (dat noemde hij dan jam) of zuurkool met ketjap (en sambal). Maar het meest gekke vond ik altijd hoe hij zijn erwtensoep at.

Mijn moeder maakte zelf altijd (of haalde bij de keurslager) de lekkerste erwtensoep. Pa kreeg dan van haar een diep bord met lepel voor zich met dampende soep. Daarnaast kwam een pot sambal brandal of badjak, een schaaltje bawang goreng (gebakken uitjes) en een flesje zoete ketjap. Maar ze was nog niet klaar. Ook werd er nog een kommetje witte rijst bij geserveerd en air es (ijswater).

Bonen

Bonengerechten zijn bekend in Indonesië. Zo las ik dat vooral rondom Buitenzorg (Bogor) vroeger veel bonen werden verbouwd. Beb Vuyk heeft in haar boek dan ook een overheerlijk bruine bonen gerecht staan met spek. Daar gaan inderdaad verschillende kruiden door en zelfs wat kokosmelk (santen).

Dat mijn pa zijn erwtensoep zo at was zo gek dus niet. Hij maakt het gewoon ‘op smaak’. Haha.

Nu stelde ik van de week dezelfde vraag op Facebook aan de PisangSusu volgers en wat blijkt? Er werd een lange lijst met dezelfde erwtensoep toevoegingen bijgezet. Sommigen van jullie eten het zelfs met een ei spiegelei erbij of er worden hete rawits (pepers) mee gekookt in de bouillon. Fantastisch!

Ik zelf vind sambal er door erg lekker. Een lik zoete chilisaus doet het ook goed. Ik ga maar eens broeden op een Indisch Erwtensoep recept. Genoeg inspiratie! Dank jullie wel.