Pisang Susu in De Moesson
Foto: Ole Chavannes
Met dit Indisch foodblog Pisang Susu sta ik deze maand (augustus) in De Moesson. Vereerd ben ik met een bezoek van het Indisch maandblad in mijn kleine keuken in Haarlem. Van te voren had de redactie mij gevraagd om de volgende drie recepten te maken uit Beb Vuyk’s Groot Indonesisch Kookboek.
Die moest ik op de dag van hun komst uitserveren. Ontzettend spannend en super leuk. Even plannen dus wat ze tijdens de bereiding nog op de kiek wilden zetten en wie er allemaal kon komen om het samen op te eten. Anders zonde toch? 😉 Gelukkig loopt mijn familie er altijd wel warm voor. Ook zeker voor deze gezellige Moesson-lunch.
Fotografe Amke gleed professioneel door het huis. Ik heb met bewondering gekeken naar haar werk. Zelf maak ik voor Pisang Susu natuurlijk veel foto’s van eten, maar ik ben geen pro. Wat is dat toch een gaaf vak. Redacteur Lola van Toko Lo (zelf banketbakker) luisterde aandachtig naar onze verhalen. We hadden niet de eerste de beste over de vloer ;-).
Ter ere van pa
Ik maak Pisang Susu sinds mijn vader er niet meer is. Hij overleed in 2014. Wij woonden toen in Yangon, Burma (Myanmar) voor een jaar in verband met werk. De meeste Birmezen zijn vreselijk arm en langzaam aan het proberen te bekomen van jarenlange systematische onderdrukking.
Ochtendmarkt in onze straat. Iedereen in Birma moet twee keer in zijn of haar leven monnik zijn. Al vroeg in de ochtend komen deze meisjes terug van aalmoezen ophalen uit de stad. Erachter de kippenverkoopster.
Alles in Birma is soesa. Met meerdere stroomstoringen per dag was eten vers en koel houden een uitdaging. Echt goede supermarkten zijn er niet. Verse melk, volkoren brood of voor goede zeep moet je echt opzoek. Normaal voor mijn gezin koken was niet makkelijk. Maar ik ontdekte juist daar hoe ontzettend leuk ik koken eigenlijk vind. In Nederland was ik al veel in de keuken te vinden, maar in Birma kreeg ik het steeds meer in de vingers. Omdat er zo weinig was, moest ik veel dingen echt ‘from scratch’ maken. Wat miste ik daar het boek van Beb Vuyk.
Naar de markt
’s Morgens vroeg om 6 uur ontstond er een simpele markt bij ons in de straat. Ik werd daar getest op basiskennis. Is de vis vers genoeg? Ruikt rundvlees zo? Waar komt de groente vandaan? Nergens zijn regels voor. Je moet goed opletten wat je koopt en eet.
Onze dochter Loulou (4 jaar) weet precies waar ze zin in heeft: ‘1 wortel graag’.
We woonden heel simpel, hoog in een flat zonder lift tussen Birmezen en een paar expats. Voor Birmese standaard was dat middenklasse. Omdat ik vroeg naar de markt ging was de kip nog warm -vers geslacht dus- en de groentes nog knapperig. Ik bakte brood en bananencake in mijn rijststomer (ik zal het recept eens op PisangSusu zetten) en herkende steeds meer soorten rijst, fruit en tropische kruiden.
Het Kookboek
Vaak dacht ik aan mijn vader, mijn opa’s en oma’s die leefden in Indonesië en die net als ik in de keuken bezig waren geweest om zo vers en lekker mogelijk te koken met wat het land te bieden had. Zo jammer vond ik dat ik het Groot Indonesisch Kookboek van Beb Vuyk niet mee had. Het zat ergens in een doos opgeslagen in Nederland. Had ik maar een website waar ik al haar recepten kon vinden. Maar ook dat was er niet.
Foto: Ole Chavannes
Mijn Indo vader overleed. Hij was al 85. Altijd was ik bang dat als pa weg zou vallen mijn Indische kant met hem mee zou gaan. Rare gedachte eigenlijk. Toch motiveerde mij dat eenmaal terug in Nederland om meteen dagelijks Indisch te koken. Ik dacht dat als ik elke dag een Beb recept zou maken ik het Indisch koken snel in de vingers zou krijgen. Omdat ik in Birma Beb’s recepten zo miste, leek mij een blog erg handig (ik bouw al jaren websites en ben van oorprong journalist). Zo zou ik altijd en overal bij haar recepten kunnen. PisangSusu was geboren. Ik ben zelf dol op melkbanaantjes maar de naam verraadt ook de verbinding tussen Indonesië (pisang) en Nederland (susu). Net zo een combi als ik ben.
Aan tafel! Het leuke van zo een reportage is dat we het zelf op kunnen eten ;-).
Ondertussen staat de teller al op 80 Beb Vuyk recepten die ik online heb. Alles in het Engels en Nederlands. Ik ben het afgelopen jaar steeds fanatieker gaan koken en ben ook eigen recepten gaan bloggen.
Video
De reacties die het blog tot nu toe hebben opgeleverd zijn overweldigend. Van over de hele wereld krijg ik emails, comments en likes. Beb inspireert niet alleen mij. De laatste tijd krijg ik regelmatig het verzoek om een video met uitleg te maken. Een super idee. Pisang Susu gaat een heus Youtube kanaal starten ;-). Met wekelijks klassiek Indische recepten stap voor stap uitgelegd. Ik heb er erg veel zin in.
Dank voor alle steun, adviezen en inspiratie van de afgelopen tijd. Het is erg bijzonder. Ik geniet er enorm van ;-).
Pauline Chavannes de Senerpont Domis
Lees meer Over Pisang Susu.
Mooi verhaal pauline , top manier dicht bij jezelf te blijven !! Leuk
Hihi, terima kasih mas!
Mooi verhaal, zo lief. X
…wat een mooi en ontroerend verhaal over je vader… fijne gedachte om die manier de Indische roots instant te houden, bij mij komt het gedeeltelijk voort uit dat ik veel gemist heb doordat ik mijn Indische opa & oma nooit heb gekend (vroeg overleden)… maar wel veel behoeft heb naar die ‘bruine’ afkomst….
Leuk om die achtergrond te weten! En zo zie je maar weer: nooit overhaasten bij wat je wilt leren, bij de basis beginnen, altijd.
Prachtig verhaal toen mijn moeder overleed in 2001 heb ik mij het kookboek van Ben Vuyk,oma Keas Berry,Lia Warani
Keijner kookboek en tal van schriftjes toegeëigend. Ik was ook bang om mijn Indische Roots te verliezen. Vertrek morgen naar Java en Bali om mijn jeugd her te beleven na 60 jr Ook n bezoekje aan Lonny staat op mijn lijst.Succes met je YouTube s.Henk