Daifuku Mochi Rode Bonenvulling
Mochi is een Japans kleefrijst cakeje; eigenlijk de oliebollen van Japan. Niet omdat er vet in zit, maar omdat het traditioneel gegeten en gezamenlijk gemaakt wordt met nieuwjaar (maar gedurende het jaar in allerlei gerechten terugkomt). Vandaag maak ik daifuku mochi met rode bonenvulling en ik gebruik de magnetron om het deeg te maken in 120 seconden!
Rijststampen
Door mochigome kleefrijst te koken en dan met grote hamers fijn te stampen, ontstaat een heel kleverig deeg; mochi. Het deeg wordt in platte balletjes gedraaid of in blokjes gesneden.
Mochi kan gegeten worden in hartige of zoete gerechten. Deze aflevering over mochi van de Japanse zender NHK legt heel nauwkeurig uit wat mochi is en hoe het gegeten kan worden. Heel lekker lijkt mij geroosterde mochi die eerst gedroogd is in de vrieskou of mochi in soep.
Daifuku
Gevulde mochi wordt daifuku genoemd dat zoiets betekent als ‘groot geluk’. Meestal wordt daifuku mochi gevuld met zoete rode bonenpasta, maar er kan bijvoorbeeld ook aardbei in of ijs! Je kan ze vullen met zoete zwarte sesampasta of mango, chocola en dan rollen door de sesamzaadjes. Door het deeg kan koffie of chocolademelk (dat recept komt eraan) …. ik word erg blij van mochi 😉
Zien hoe wij mochi maken in de magnetron? Bekijk dan onze video.
Voor meer mochi voorbeelden bekijk hier mijn inspiratiebord ‘Japanese food’ op Pinterest.
Tropical Japonica
Volgens deze wiki wordt in Indonesië kleefrijst gemaakt van ’tropical japonica’; een rijstplant dat oorspronkelijk uit Japan komt en door de slavenhandel naar Indonesië is gebracht. Ik kon bij mijn toko’s geen mochikomeel krijgen. Mochikomeel gebruiken ze in Japan voor een snel mochi-recept als deze. Als ik mochikomeel in huis heb, ga ik meteen testen of ik verschil proef.
Anko – Rode bonenpasta
Ik maak ook de zoete rode bonenpasta (anko) zelf; maar dan wel op een snelle manier. Ik haal aduki bonen uit blik. Zoals alle bonen, duurt het lang om aduki bonen zacht te krijgen als ze nog rauw zijn. Ik wil een relatief makkelijk en snel recept maken, dus gebruik al gekookte bonen. Het levert een lekkere vulling op.
Als ik anko maak, maak ik nooit een beetje. 😉 Anko is heel goed in te vriezen en is verrukkelijk voor dorayaki of voor als je later meer mochi wilt maken. Met dit recept voor rode bonenpasta maak je zeker genoeg voor 16 mochi (je houdt dus de helft over om in te vriezen). Vind je dat niet nodig, halveer dan de ingrediënten voor de rode bonenpasta.
Daifuku Mochi met rode bonenvulling en gula jawa
Dit is mijn recept voor daifuku mochi met rode bonenvulling dat gezoet is met gula Jawa (Javaanse suiker). Ik maak mijn mochideeg met ketanmeel dat ik bij mijn Indonesische toko haal.
De hoeveelheid deeg in dit recept is voldoende voor 8 daifuku mochi. Het lukt mij om alle 8 daifuku te maken terwijl mijn deeg nog warm is; dat is belangrijk voor het vouwen.
Dit recept voor daifuku mochi met rode bonenvulling is genoeg voor 8 mochi en is klaar in 1 uur.
Ingrediënten
- 250 gram aduki bonen uit blik uitgelekt
- 180 gram gula Jawa
- 120 ml water
- eventueel mespuntje zout
- 100 gram ketanmeel
- 165 ml water
- 70 gr suiker
- drie eetlepels tapiocameel of maismeel (maizena) voor het vormen van de mochi
Benodigdheden
bakpapier
cupcakevormpjes
schaal die in de magnetron kan
staafmixer
magnetron
Anko – rode bonenpasta
- Giet de aduki bonen af en spoel goed uit onder stromend water
- Zet op gemiddeld vuur en giet er 120 ml water bij en breng aan de kook onder af en toe roeren
- Smelt ondertussen 180 gram gula Jawa met een eetlepel water
- Giet gesmolten gula Jawa bij de bonen en laat 5-6 minuten op gemiddeld vuur inkoken tot dikke pap en blijf goed roeren
- Schep (voorzichtig want erg heet) in een schaal en laat afgedekt afkoelen
Mochi deeg
- Doe ketanmeel en suiker in een schaal die in de magnetron kan
- Giet al roerend met een garde het water er beetje voor beetje bij zodat je een glad en dun (als melk) beslag krijgt
- Verwarm voor 40 seconden in de magnetron en roer door, herhaal dit totdat het deeg heel plakkerig, dik en glimmend is. De tijd dat het deeg in de magnetron moet, is afhankelijk van de dikte van de schaal.
- Schep deeg (nog heet) op een ovenplaat met bakpapier bedekt met tapiocameel
- Duw de mochi plat tot 1,5 – 2 cm dikte. Gebruik tapiocameel op de handen zodat ze niet plakken
- Snij ronde vormpjes en schep een theelepel bonenpasta in het midden en vouw dicht. Dit moet gebeuren als het deeg nog warm is, dus opschieten 😉
Rode bonenpasta (Anko)
De boontjes uit blik spoel ik een paar keer heel goed af. Het meeste zout uit het water is dan weg. Op deze manier hou ik controle over de smaak. Is het nog te mat, dan kan er wat zout door de vulling, maar mijn boontjes zijn prima op smaak. Ik ga niks toevoegen.
Ik begin met het opzetten van de bonen en suiker.
Smelten van gula Jawa is gevaarlijk in die zin dat gesmolten suiker karamel wordt, dus hati hati!
Terwijl de bonen in 120 ml water ligt te sudderen, smelt mijn gula Jawa op middelhoog vuur.
Nu de suiker is gesmolten, giet ik het bij de bonen en laat het 5-6 minuten op middelhoog vuur inkoken. Ik roer regelmatig. Dan giet ik de bonen in een schaaltje om af te koelen. De bonen zijn ook heel heet, opletten dus.
Ik ben vandaag ongeduldig dus koel mijn bonenpasta in ijswater. Je kan ook eerst de anko laten afkoelen op het aanrecht en dan in de koelkast. Het wordt vanzelf een stuk steviger.
Nu mijn anko nog half warm is, zet ik nog even de staafmixer erop. Je kan de pasta heel erg fijn maken, maar ik laat nog wat stukjes zitten, dat vind ik lekker.
Ketanmeel deeg
Als de anko is afgekoeld kunnen we het deeg maken. Het is belangrijk dat het deeg nog warm is als je er daifuku van gaat vouwen. Dus ik werk snel.
Ik meng de ketanmeel en suiker in een glazen schaal die bestand is tegen de magnetron.
Dan giet ik er beetje bij beetje het water bij zodat ik een glad, heel dun (als melk) beslag krijg.
Dan kan de schaal in de magnetron (ik denk niet af) en verhit het 40 seconden. Dan roer ik het beslag goed door en verwarm mijn beslag 3x 40 seconden en 1x 20; tussen elke sessie roer ik goed door.
Het aantal keer verwarmen is erg afhankelijk van de dikke van de schaal. Na 2x keer 40 seconden ziet mijn beslag er zo uit. Het is nog nat, maar komt al goed samen.
Na 4x verwarmen ziet mijn beslag er zo uit. Het glimt al goed, maar her en der zitten nog wat natte plekjes.
Ik schep nog een keer goed door en verwarm nog 20 seconden. Nu glimt het deeg nog meer en overal. Ook is het heel rekbaar en krijg je maar moeilijk je spatel eruit los.
Ik bedek een bakplaat met bakpapier en bestrooi het ruim met tapiocameel (cassavemeel), maar het mag ook maismeel (maizena) zijn. Ik schep de hele plak deeg dampend op het meel, helemaal in een stuk.
Met handen wit van de tapiocameel duw ik het deegje plat en vorm een plak van ongeveer 1,5- 2 centimeter dik.
Ik gebruik een koekjesvorm om er rondjes van te snijden. Je kan ook een stukje ter grootte van een pingpong bal eraf halen en tot een rondje vormen.
Ik schep een theelepel van de anko in het midden en vouw dicht. Eerst van boven naar beneden dan de zijkanten.
Elk daifuku doe ik in een cupcakevormpje. En serveer op een schaal.
Ik krijg het idee dat het deeg lekkerder wordt na een tijdje. Het krijgt de kans om te rusten en de smaken goed op te nemen.
Restjes
Oja voordat ik het vergeet: Ik hou wat deeg over omdat ik de stukjes heb uitgesneden met een koekjesvorm. Ik snij deze kleiner en serveer zoals ze zijn. Zo kan je mochi ook eten, zag ik op youtube en we hoeven niks weg te gooien.
Koffie en chocolade
Volgens mij is mijn mochi-verslaving helemaal aangewakkerd. Ik heb al geëxperimenteerd met koffie door het deeg en vulling van chocola. Dat recept komt er aan.
Nu ga ik ook kijken naar mochi zonder suiker. Ik wil het gaan maken voor in een goede miso-soep bijvoorbeeld. Ik kan niet wachten. Itadakimas!
Meer kleefrijstrecepten zien op deze site, bekijk deze link.
Pisang Susu geeft een gerechtenwaaier uit met 20 originele Pisang Susu recepten (10 euro) voor in de keuken. Klik op de banner hieronder om een waaier te bestellen.
